วันอังคารที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2553

ขอบคุณ

ในยามที่เงียบเหงา มีเธออยู่เคียงกายเรา
วันคืนที่ปวดร้าว มีเธอช่วยทำให้ทุเลา
เมื่อเธอให้ความเข้าใจ จึงทำให้ทุกข์นั้นบรรเทา
จากวันที่มันว่างเปล่า เธอทำให้มันมีคุณค่า
อยากบอกให้เธอรู้ว่า ในสิ่งทั้งหลายที่เธอให้มา
ขอบคุณจากหัวใจ ขอบคุณในความหวังดี
ขอบคุณในน้ำใจ ขอบคุณในความรักที่มี

กับวันที่สิ้นหวัง เธอทำให้ฉันนั้นมีพลัง
ในยามที่พลาดพลั้ง เธอคอยอยู่เป็นกำลังใจ
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้ ว่าสิ่งที่เธอนั้นมีให้
ขอบคุณจากหัวใจ ขอบคุณในความหวังดี
ขอบคุณในน้ำใจ ขอบคุณในความรักที่มี

ถ้าฉันไม่ได้พบเธอ ไม่รู้จะเป็นอย่างไร
ถ้าเราไม่ได้รักกัน แล้วฉันจะคู่กับใคร

วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2553

ชีวิตเหมือนการเดินทาง


สรรพสิ่งต่างๆบนโลก

ว่าจะเป็นสัตว์ ต้นไม้ ผู้คน หรือสิ่งของ
ความรัก ความเกียดชัง
ความอ้างว้าง ความเจ็บปวด
เรามีชีวิตเพราะลมหายใจแค่เพียงนั้นหรือ...
เราจะศรัทธาความรัก หรือจะก้มหัวให้กับความอ้างว้าง
หรือจะเหมือบยิบซีที่พร้อมจะเร่ร่อนไปทุกๆที่
ที่จะต้อง...ผ่านความเกียดชัง ผ่านความบอบช้ำ
หรือจะเป็นชีวิตที่เนี้ยบเหมือนเสื้อเชิ้ตที่โดนรีดอย่างบรรจง

ชีวิตเหมือนการเดินทาง
บางครั้งเดินอย่างช้าๆ บางครั้งเหมือนวิ่งแข่ง100เมตร
บางครั้งเดินเก็บดอกไม้ สูดกลิ่นหอม
และบางครั้งแทบจะไม่มีทางให้เดิน...

วันพฤหัสบดีที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2553

ถ้วยกาแฟที่ถูกลืม













ถ้วยกาแฟที่ถูกลืม

ในการจ้องมองมีฉันแอบอยู่ที่ตรงนั้น
ทุกคืนและวันที่ฉันเฝ้าแอบเก็บมันไว้
ยังมีเรื่องราวที่เล่าไม่เคยจบสักครั้ง
ไม่มีถ้อยคำสื่อสารใดๆ

เธอคงไม่เข้าใจว่าความจริงฉันคือใคร
แค่อยากให้รู้ความจริงที่ซ่อนอยู่ในนั้น
ความฝันที่ยังคงอยู่
ด้วยจิตธรรมดาที่สื่อภาษาของฉันเอง
และสิ่งสุดท้ายความจริงที่ยิ่งใหญ่
ถ้าไม่มีอะไรแล้วฝุ่นที่ไหนจะเกาะตัวของเธอ

วันพฤหัสบดีที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2553

สุดสายตา ...



.........
.....

ฉันยืนนิ่งเหม่อมองไปยังที่ไกลแสนไกล

แต่ ณ. ที่สุดสายตานั้น เธอยังอยู่ไกลกว่า

แม้ฉันจะเหม่อมองหาเธอไม่พบ

แต่ในใจฉันก็รับรู้ได้ว่ามันไปถึง ...

วันพุธที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2553

อัตราแลกเปลี่ยน จาก ฝันโครตๆ

...
“ความรักมันไม่มีจริงหรอก ผมจะบอกคุณให้...
ไอ้สิ่งที่เราเรียกกันว่าความรักน่ะ
อันที่จริงมันก็เป็นแค่ อัตราแลกเปลี่ยนอีกสกุลนึงเท่านั้นเอง
ความรักคือการให้งั้นเหรอ
คุณคิดว่ามีใครจะยอมรักคนที่เห็นแก่ตัวได้ตลอดชีวิตงั้นเหรอ
คุณจะให้ได้ตลอดไปงั้นเหรอ ถ้าไม่ได้อะไรกลับคืนมาเลย...ไม่มีทาง
สุดท้ายความรักคุณก็จะลดลง
อย่างงี้ถ้าคุณไม่เรียกมันว่าการแลกเปลี่ยนแล้วจะเรียกว่าอะไร....
รักน่ะ มันไม่มีตัวตนหรอก”
...

วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2553

สวัสดี ... ที่รัก

สวัสดี ... ที่รักของฉัน
วันนี้ ... เธอจากกันไปที่ไหน
เดินทาง ... เดินทาง ... ไปแสนไกล
แต่เราจะพบกันใหม่ ไม่ช้าเร็ว


เพราะคิดถึง และยังคงคิดถึงเสมอ
รอยยิ้ม ไออุ่น เธอ ไม่เคยจางหาย
รักแท้ รักเธอ รักไม่เสื่อมคลาย
มั่นใจ ไว้ใจ ว่าฉันจะมั่นคง


แต่คงมี บางทีที่ฉันสับสน
เปลี่ยนแปลงเป็นคนละคนทำเธอสงสัย
แต่ทั้งหมด คือผู้หญิงที่รักเธอหมดใจ
โปรดฟังฉัน โปรดฟังไว้ ว่า... รัก เธอ