ใคร

12.34 PM

ฉันยืนเคว้งคว้างท่ามกลางไอแดดที่ร้อนระอุ
ในสมองครุ่นคิด แต่ร่างกายไม่ไหวติง
ฉันเหม่อมองฝ่าไอแดดอย่างไร้จุดหมาย
ไขว่คว้าหารอยยิ้มที่คุ้นเคย แต่เหมือนจะห่างไกล

ฉันยังคงยืน ยืนท่ามกลางฝูงชน
... แต่ในความรู้สึกมันช่างเดียวดาย ...

บางสิ่งที่หายไป

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

บางสิ่งที่หายไป - อิน บูโดกัน

ทุกวันก็เคยเห็นมีดอกไม้
เหมือนเป็นสื่อความหมายว่าคิดถึงกัน
ทุกวันกับคำหวาน ที่บอกฉัน
เธอทำให้ฉันอุ่นหัวใจ

จนวันที่เธอนั้นห่างเหิน
ฉันต้องเผชิญกับความอ้างว้างเดียวดาย
คืนวันที่เคยดูสดใส
ต้องสลายไปกับความจริง

สิ่งที่หายไป มันไม่ใช่แค่ดอกไม้
แต่มันหมายความถึงบางสิ่ง...ที่สำคัญ
สิ่งที่หายไป มันไม่ใช่แค่คำหวาน
แต่กับตัวฉันที่ว่างเปล่า ที่เฝ้ารอ
ก็ใจหายไปทั้งใจ

ฉันเองก็ไม่รู้เธออยู่ไหน
หรือเธอจะเจอใครที่ซึ้งใจกว่า
หรือเพียงจะแกล้งฉันให้ห่วงหา
หรือว่าเธอนั้นไม่รู้เลย
ว่าวันที่เธอนั้นห่างเหิน
ฉันต้องเผชิญกับความอ้างว้างเดียวดาย
คืนวันที่เคยดูสดใส
ต้องสลายไปกับความเป็นจริง

ในคืนหนึ่ง

ในคืนหนึ่งที่ความมืดปกคลุมมิดไปทั่วขอบฟ้า
ลมหนาว ไอเย็น แผ่ซ่านกระทั่งจับขั้วของหัวใจ

ตัวฉันยืนนิ่ง เหม่อมอง และว่างเปล่า
หัวสมองครุ่นคิด แต่ทว่าในใจเหม่อลอย

สายตาเศร้าหมองแทรกผ่านความมืดไปที่สุดขอบฟ้า
ในใจภาวนาให้ตะวันทอฟ้าในเร็ววัน
.
...
.....

ในวันหนึ่งที่แสงทองปกคลุมกระจ่างไปทั่วฟ้า
สายลม แดดอุ่น คลุมครอบไปทั่วร่างกาย

ตัวฉันเคลื่อนไหว วุ่นวาย และหยุดนิ่ง
หัวสมองเชื่องช้า แต่ในใจสับสน

แต่อย่างไรนั้น
สายตายังคงเศร้าหมองแทรกผ่านแสงทองไปที่สุดขอบฟ้า
ในใจภาวนาให้ตะวันทิ้งฟ้าในเร็ววัน

นิทาน

เธอเองจะเชื่อเหมือนกันไหมว่า ?
หากชีวิตเหมือนนิทานในตำรามันจะเป็นแบบไหน ?
มันคงจะสุขสันต์ ไม่มีวันจะเสียใจ
มีเพียงเจ้าหญิงและเจ้าชายครองคู่กัน

แต่เพราะชีวิต ไม่ใช่นิยาย
ไม่มีเรื่องมากมายให้เพ้อฝัน
ล้มลุก คลุกคลาน ไม่มีใครมาสนใจกัน
คงมีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะรอดพ้นไป

แล้วก็คงเพราะโลกที่โหดร้ายใบนี้
ฉันจึงเสาะหาผู้ชายแสนดีมาคอยอยู่ใกล้
วันไหนฉันล้ม ขอมือเธอฉุดดึงขึ้นไป
ฝ่าพ้นอันตราย แล้วก้าวไปด้วยกัน ... ?

แค่เพียงฉันอาจจะเผลอลืมไป
ว่าฉันไม่ใช่เจ้าหญิงในนิยายเพ้อฝัน
เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาที่ใช้ชีวิตไปวัน วัน
อดทน ฝ่าฟัน ก็เพื่อฝัน .. ของตนเอง