ล่วงมาหน้าฝนได้เกือบครึ่งทางแล้ว
อีกไม่นานลมหนาวก็คงพัดผ่าน ทำเอาหัวใจสั่นไหว
คงพอ พอ กับเวลาของฉันและเธอ ที่เดินทางมาไกลแล้วเช่นกัน
ในหน้าฝนแต่ละปี ไม่เคยมีปีไหนที่จะเหมือนกัน
ในหน้าหนาวแต่ละปี ไม่เคยมีปีไหนที่จะเหมือนกัน
แต่ในทุกปี ที่มีหน้าหนาว และหน้าฝน จะมีฉันที่เหมือนเดิม
ฝากเม็ดฝนช่วยสะกิดให้เธอยังคงนึกถึงฉัน
ฝากลมหนาวช่วยกระซิบให้เธอ ยังเหมือนเดิม
วันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
