เวลา

เวลา เดินไป เดินไป แล้วก็เดินไปข้างหน้า
ไม่เคยหยุดพัก ไม่เคยถอยหลัง
ผิดกับชีวิตคน
บางครั้งมีหยุดพัก มีเลี้ยวซ้าย มีเลี้ยวขวา
"และมีถอยหลัง"

บางครั้งเวลาเดินเร็ว กว่าชีวิต
เวลาก้าวเดิน แต่ชีวิตหยุดอยู่กับที่
เวลาไปข้างหน้า แต่ชีวิตเริ่มถอยหลัง

แล้วเมื่อคนสองคนมาอยู่ด้วยกัน
แต่ละคนต่างมีเวลาของตัวเอง
แม้ว่าเวลาของทุกคนต่างต้องเดินไปข้างหน้า
เวลาของเธอเดินไป พร้อมกับชีวิตเธอ
แต่เวลาของฉันเดินไป ... โดยปราศจากชีวิตฉัน

ชีวิตฉันยังคงยืนนิ่ง ไร้การเคลื่อนไหว
ไร้ความคิด ไร้ความรู้สึก ไร้การรับรู้
ฉันยืนนิ่ง มองเวลาที่มันเดินไป พร้อมกับเธอ
เดินไป นับระยะห่าง ที่มันมากขึ้นทุกที ...

ยังอยากรู้ สองเรา

ยังอยากรู้ สองเรา - เอิ้น พิยะดา&สครับ (scrubb)

อาจมีคำถามมากมาย ที่ยังค้างคา ว่าทำไมฉันต้องมารักเธอ
แต่มันก็เหมือนสายไป ถ้าจะค้นเจอ ในวันที่ฉันรักเธอหมดใจ

ก็นั่งลงนึกภาพเธอไปอีกหลายปี หน้าตาแบบนี้แต่ฟันหายไป
แต่ที่ยังรักๆ เธอ ฉันเองมั่นใจ ไม่รู้ว่าเธอคิดอย่างไร

ฉันเองก็ยัง..อยากรู้ ถ้าวันหนึ่งเธอไม่สบาย
ในวันที่เธอนั้นแก่ สายตาเริ่มแย่
อยากให้ใครมาเดินอยู่ใกล้ๆ

หรือว่าไม่เคยคิด ไม่เคยคิดเลย ว่าจะเป็นใคร
เพราะว่ารู้ดี ว่าทั้งหัวใจ จะมีเธอเท่านั้น ที่อยู่ในใจฉันตลอดเวลา
ไม่ใช่ชายในฝัน มากกว่าความฝัน เพราะเธอมีอยู่จริง
คนที่เข้าใจฉันในทุกสิ่ง ที่ฉันนั้นเป็นอยู่
และอยากจะขอให้เธอนั้นอยู่กับฉันตลอดไป.

ในคืนที่แสงดาว ไม่พร่างพราวเหมือนวันก่อน

เธอจะไปกับฉันไหม

เมื่อเอ่ยถึงรักเราที่เป็นอยู่ตอนนี้ เริ่มต้นดูเข้าทีดูดีและสวยงาม
แต่ต่อจากนี้ซิชีวิต เมื่อคิดและตรองดู
สิ่งที่เราเห็นอยู่ก็คือทางที่มีแต่ขวากหนาม

อยาก อยากที่จะลองถาม ว่าเธอพร้อมร่วมทาง
เคียงข้างกันกับคนอย่างฉันหรือเปล่า
มันอาจจะเหน็บหนาว ในคืนที่แสงดาว ไม่พร่างพราวเหมือนวันก่อน
อาจเดือดร้อน ในบางครั้งที่เราต้องลำบาก
เธอจะเสียใจบ้างไหมในวันที่ทุกข์ยาก
อยากถามว่าเธอจะไปกับฉันไหม

หากเธอมั่นใจพร้อมก้าวไปกับฉัน มาใช้ชีวิตร่วมทางฝันไปพร้อมกัน
แม้เส้นทางชีวิตอาจจะไม่รู้ อยากให้รู้ไว้เพียงว่า
คนอย่างฉันสัญญาว่าจะรักๆเธอตลอดไป

อยากถามว่าเธอจะไปกับฉันไหม อยากจะรู้เธอคิดยังไง
อยากจะรู้ว่าเธอจะไปกับฉันไหม.

ยังอยากรู้

ยังอยากรู้ - เอิ้น พิยะดา&สครับ (scrubb)

อาจมีคำถามมากมาย ที่ยังค้างคา ว่าทำไมฉันต้องมารักเธอ
แต่มันก็เหมือนสายไป ถ้าจะค้นเจอ ในวันที่ฉันรักเธอหมดใจ

ก็นั่งลงนึกภาพเธอไปอีกหลายปี หน้าตาแบบนี้แต่ฟันหายไป
แต่ที่ยังรักๆ เธอ ฉันเองมั่นใจ ไม่รู้ว่าเธอคิดอย่างไร

ฉันเองก็ยัง..อยากรู้ ถ้าวันหนึ่งเธอไม่สบาย
ในวันที่เธอนั้นแก่ สายตาเริ่มแย่
อยากให้ใครมาเดินอยู่ใกล้ๆ

หรือว่าไม่เคยคิด ไม่เคยคิดเลย ว่าจะเป็นใคร
เพราะว่ารู้ดี ว่าทั้งหัวใจ จะมีเธอเท่านั้น ที่อยู่ในใจฉันตลอดเวลา
ไม่ใช่ชายในฝัน มากกว่าความฝัน เพราะเธอมีอยู่จริง
คนที่เข้าใจฉันในทุกสิ่ง ที่ฉันนั้นเป็นอยู่
และอยากจะขอให้เธอนั้นอยู่กับฉันตลอดไป.

บทเพลงแห่งความอ่อนหวานแห่งเรจิน่า

จากแววตาในดวงตาสีน้ำตาลของเธอและดวงดาวของค่ำคืน
เมื่อฉันทักทายและเอื้อมมือโอบกอดเธอ…
เธอเอียงอายและซ่อนรอยยิ้มโรยปรารถนา
บทเพลงแห่งความอ่อนหวานแห่งเรจิน่าคงขับกล่อม

ข้ามสะพาน

ณ วันที่เราสองคนพบกัน
....
บรรยากาศฝนพรำ
แต่ทำให้เราได้รับไออุ่นของกันและกัน
เธอจับมือฉันแผ่วเบา แล้วก้าวข้ามสะพาน
ระยะทางที่ทอดข้ามแม่น้ำสายหนึ่ง
เธอหันมามองฉัน และฉันสบตาเธอ

....
ฉันบอกว่ารักเธอ แม้คำนั้นออกมาจากปาก
แต่แรงส่งมันมาจากหัวใจ
เธออมยิ้ม แต่ทำให้ฉันสุขใจ
แม้จะปราศจากคำตอบกลับ
แต่ฉันรู้ ว่าเธอก็คงคิดไม่ต่างกัน

....
เวลาไม่ยาวนาน เราก้าวข้ามมาอีกฝั่ง
ฉันมองย้อนกลับไป
แม้จะเหมือนมองถึงอดีต แต่ฉันมองเห็นอนาคต
เธอกุมมือฉันเหมือนเดิม แต่ไออุ่นขึ้นกว่าเดิม
และแม้ว่าตอนนี้ เธอจะยังไม่เอ่ยคำใด นอกจากคำว่ารัก
แต่ฉันก็รับรู้เสมอว่า มันจะทับทวี ไปพร้อมกับใจเธอนั่นเอง ...

มีเธอ

มีเธอ
ปุ๊ อัญชลี จงคดีกิจ

ฉันไม่รู้จะเป็นอย่างไร ถ้าฉันไม่มีเธออย่างนี้
ฉันก็คงหลงทาง กำลังใจหายไปทุกที ไม่มีใคร...ไม่มีเลย
ฉันไม่รู้จะเป็นอย่างไร วันที่ใจฉันนั้นเหน็บหนาว
รักที่เธอให้มา มันมาแทนที่ความว่างเปล่า อบอุ่นในใจ...เมื่อฉันมีเธอ

รู้ไหมรักของเธอนั้นคือคำตอบ
ทำให้คนอย่างฉัน...ได้พบความหมาย (ได้พบความหมาย)
รักที่ฉันสัมผัส รับรู้ได้ด้วยใจ เธอยังคงมีหัวใจที่แท้จริง

ถึงพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ใจฉันคงจะไม่อ้างว้าง
รักที่ใจของเธอ คอยนำทางให้แสงสว่าง เมื่อมีเธอ...เข้ามาในใจ

รู้ไหมรักของเธอนั้นคือคำตอบ
ทำให้คนอย่างฉัน...ได้พบความหมาย (ได้พบความหมาย)
รักที่ฉันสัมผัส รับรู้ได้ด้วยใจ เธอยังคงมีหัวใจที่แท้จริง

ฉันไม่รู้จะเป็นอย่างไร วันที่ใจฉันนั้นเหน็บหนาว
รักที่เธอให้มา มันมาแทนที่ความว่างเปล่า อบอุ่นในใจ...เมื่อฉันมีเธอ

ฉันได้มาพบเธอ เธอคือความรักที่ยิ่งใหญ่
อบอุ่นในใจ....เมื่อฉันมีเธอ...

แค่เพียงเราจับมือกัน

แค่เพียงเราจับมือกัน
ความรักจากเธอก็ส่งผ่านมาถึงตัวฉัน

แค่เพียงเราจับมือกัน
ความรักจากฉันก็ส่งต่อไปยังตัวเธอ

แค่เพียงเราจับมือกัน
ความเหนื่อยจากใจฉันก็หมดสิ้น

แค่เพียงเราจับมือกัน
สิ่งที่เคยอยู่แต่ในความฝันก็พลันบังเกิดขึ้น

แค่เพียงเราจับมือกัน
ชีวิตของเธอและฉันก็ใกล้กันมากขึ้น

แค่เพียงเราจับมือกัน
อนาคตของเธอก็มีตัวฉัน

แค่เพียงเราจับมือกัน
อนาคตของฉันก็มีตัวเธอ

แค่เพียงเราจับมือกัน
.... เพราะ ... เพียง ... แค่เราจับมือกัน

ขอบคุณ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ ... ความรัก
ที่ช่วยให้ใจได้หยุดพักแล้วพบเธอ
ต่อมาต้องขอบคุณ ... น้ำตา ... ที่เคยไหลเอ่อ
เพราะมันทำให้ได้พบเจอกับความสดใส

ไม่ลืมขอบคุณความบังเอิญที่นำทาง
ขอบคุณความอ้างว้างที่ให้รู้ว่าเจ็บปวดขนาดไหน
และคงต้องขอบคุณระยะทางที่แสนห่างไกล
เพราะมันทำให้รู้ว่า ... รักเธอแค่ไหน ... ในปัจจุบัน

ขอบคุณตัวเธอเหลือเกินที่เดินมาเจอกัน
ขอบคุณนะที่มอบใจให้ฉัน ... และรักษามันไว้
ขอบคุณสำหรับคำสัญญา ที่บอกแทนหัวใจ
ขอบคุณ ... ขอบคุณ ... คำนี้คงยังน้อยไป กับสิ่งที่เธอให้กัน

...
.......
...........
.....................ด้วยรักที่คงมั่น.......

She

She

May be the beauty or the beast
May be the famine or the feast
May turn each day into a heaven or a hell
She may be the mirror of my dreams
A smile reflected in a stream
She may not be what she may seem
Inside her shell

She who always seems so happy in a crowd
Whose eyes can be so private and so proud
No one’s allowed to see them when they cry
She may be the love that cannot hope to last
May come to me from shadows of the past
That I’ll remember till the day I die

เธออาจเป็นสาวงามหรือสัตว์ร้าย
อาจจะอดอยากหรืออิ่มหนำ
อาจจะเปลี่ยนแต่ละวันให้เป็นสวรรค์หรือนรก
เธอ อาจเป็นกระจกแห่งความฝันของฉัน
เป็นเงาสะท้อนรอยยิ้มในสายธาร
เธออาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเป็น ภายใต้เปลือกที่ปิดบังตัวเธอ

เธอ ผู้ซึ่งดูเหมือนมีความสุขท่ามกลางฝูงชน
ดวงตาเธออาจดูเก็บงำหรือเย่อหยิ่ง
แต่ไม่ใครได้เห็นดวงตาคู่นั้นยามที่เธอร้องไห้
เธอ อาจเป็นความรักที่ไม่อาจหวังว่าจะจบสิ้น
อาจมาหาฉันจากเงาของอดีต
ซึ่งฉันจะจดจำไว้จนวันตาย

ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร...

เต็มใจให้ - ศุ บุญเลี้ยง

ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร เพราะรู้ความจริงเป็นเช่นไร
ฉันรักรักเธอเพราะใจอยากให้ ใช่รักเพียงเพื่อครอบครอง
ไม่เคยร้องขอรักตอบ ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด
เพียงเธอรับรู้มีฉันคอยห่วงใย สิ่งนั้นมันมากมายเกินพอ

*ขอเพียงได้คิดถึง แค่นี้ก็สุขใจ
แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ

**ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร จึงยอมเข้าใจทุกอย่าง
ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ
(* , **)
ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ

เข้าใจกับสิ่งดีๆเสมอ

การเดินทางทำให้เราได้เรียนรู้ถึงวิธีการแก้ไข
สิ่งร้ายๆ มันทำให้เราได้รู้จัก
และเข้าใจกับสิ่งดีๆเสมอ...
มุมมองเปลี่ยน...ชีวิตอาจเปลี่ยนไป