วันอังคารที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2552
ข้ามสะพาน
ณ วันที่เราสองคนพบกัน
....
บรรยากาศฝนพรำ
แต่ทำให้เราได้รับไออุ่นของกันและกัน
เธอจับมือฉันแผ่วเบา แล้วก้าวข้ามสะพาน
ระยะทางที่ทอดข้ามแม่น้ำสายหนึ่ง
เธอหันมามองฉัน และฉันสบตาเธอ
....
ฉันบอกว่ารักเธอ แม้คำนั้นออกมาจากปาก
แต่แรงส่งมันมาจากหัวใจ
เธออมยิ้ม แต่ทำให้ฉันสุขใจ
แม้จะปราศจากคำตอบกลับ
แต่ฉันรู้ ว่าเธอก็คงคิดไม่ต่างกัน
....
เวลาไม่ยาวนาน เราก้าวข้ามมาอีกฝั่ง
ฉันมองย้อนกลับไป
แม้จะเหมือนมองถึงอดีต แต่ฉันมองเห็นอนาคต
เธอกุมมือฉันเหมือนเดิม แต่ไออุ่นขึ้นกว่าเดิม
และแม้ว่าตอนนี้ เธอจะยังไม่เอ่ยคำใด นอกจากคำว่ารัก
แต่ฉันก็รับรู้เสมอว่า มันจะทับทวี ไปพร้อมกับใจเธอนั่นเอง ...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น