วันอาทิตย์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

เมื่อยามฝนพรำ...เธอทำอะไร













วันนี้อากาศที่นี่ไม่สดใสเอาซะเลย

สายฝนโปรยปรายมาตั้งแต่รุ่งเช้า จนเย็นค่ำ

เม็ดต่อเม็ด เหมือนฟ้าฝนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

...ฉัน... นอนอุตุอยู่ในห้องทั้งวัน
และ "คิดถึงเธอ"
ฝนพรำที่นำพาเอาความเหน็บหนาวเข้ามา

มันหนาวเข้าไปถึง ...หัวใจ...


วันนี้อากาศที่นู่นคงจะสดใสหล่ะมั้ง ?
เธอก็คงทำงาน ทำงาน แล้วก็ทำงาน

งานต่องาน คงยุ่งจนทำให้เธอลืมนึกถึงกัน


ถ้าฉันเป็นสายลม ฉันคงจะเฝ้าตามเธอไปทุกหนแห่ง
ถ้าฉันเป็นสายฝน ฉันคงจะเฝ้ามองเธอจากนอกหน้าต่าง


"เมื่อยามฝนพรำ...เธอทำอะไร"
จะนึกถึงกันบ้างไหม อยากถาม

เพราะฉันคิดถึงเธอ ทุกขณะทุกโมงยาม

ที่อยากคุยอยากถาม ก็เพราะความห่วงใย


"เมื่อยามฝนพรำ...ฉันคิดถึงเธอ"
และยังคิดถึงเสมอ ไม่ว่าฝนตกหรือไม่

ฝากบอกเธอ ฝากทวงถามความห่วงใย

ส่งมาให้บ้างได้ไหม ฉันจะรอ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น