วันพฤหัสบดีที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

วันที่ใจเบิกบาน


้ำวันนี้ดูเหมือนทุกทุกวันทีี่ผ่านมา
ตื่นหกโมงเช้า ซักผ้า อาบน้ำ กินข้าว แล้วก็ไปทำงาน
ทุกอย่างยังเหมือนเดิม พร้อมกับงานที่กองสูงเท่าเดิม
ทุกคนหน้าเครียดเหมือนเดิม

...แต่ฉันหัวใจเบิกบาน...

ฉันทำงานด้วยหน้าตาปรกติ แต่ยิ้มอยู่ในใจ
ฉันเอางานมาวางตรงหน้า แต่เอาใจไปวางตรงเธอ

ในทุกขณะเวลาที่ฉันคิดถึง ฉันมีความสุข
คงเป็นเพราะเธอ ที่ทำให้ใจฉันเบิกบาน (ฉันคิดเช่นนั้น)

หากเปลี่ยนแปลงชีวิตฉัน อย่าทิ้งไว้กลางคัน
อย่าจบไปแค่นั้น ฉันยังไม่เข้าใจ

ช่วยแต่งเติมบทสุดท้าย แม้ไม่เป็นดั่งใจ
อย่าจบมันเอาไว้ ....ทิ้งฉันไปหาใครคนอื่น .....
รู้ตัวหรือเปล่า ?

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น